İçeriğe geç

ride2world

Motosikletle Dünya Turu

BLOG
PROJE
FOTO
- Avrupa
  - Yunanistan
  - Bulgaristan
  - Romanya
  - Macaristan
  - Avusturya
  - Slovenya
  - İtalya
  - İsviçre
  - Fransa
  - İspanya
  - Portekiz
  - Belçika
  - Hollanda
  - Almanya
- Güney Amerika
  - Brezilya
  - Şili
  - Arjantin
  - Uruguay
  - Bolivya
YOLDA
DİYABET
PARA
- Bütçe
- Destekçilerimiz
SORUNLAR
DESTEK

Arama:

Güney Amerika

Brezilya – Şili – Arjantin – Uruguay – Bolivya

Reklamlar

Bunu beğen:

Beğen Yükleniyor...

Google Translate

Instagram

Bu yolculukta sizlerden çokça destek alıp moral bulduğumuz zamanlar oldu ve biz de yapabildiğimizce güzellikleri paylaşmaya çalıştık. Bugün ne bir şey yapasım ne de yazasım var ama en doğrusu birlikte ve bir olabilmek🙏 Bu yüzden kaldığımız yerden yazmaya karar verdim. Nepal sınırını geçip Hindistan yol koşullarında kafayı yemek üzereydik ki Fatih daha fazla dayanamayacağını, sabrının tükendiğini ve durmamızın herkes için daha sağlıklı olacağını söyledi, haklıydı. Yol boyunca başımıza gelen insandan kaynaklı hareketler sebebiyle barut gibiydik. Yol kenarında bulduğumuz ilk otele yerleştik. Son derece ıssızdı. Yemek yemek için kapısının dışına çıkıp 30 dakika sonra geri döndüğümüzde bambaşka bir ortamda bulduk kendimizi! 😳 Her taraf süslenmiş, ışıklarla donatılmıştı. Birisi bizi çevirip gelinin amcası olduğunu söyleyip içeriye yemeğe davet etti, "hayır" dememizden anlamayacağı belli olduğu için kırmak istemedik ve üzerimizi değiştirip geleceğimizi söyledik. Kendimizce biraz daha az salaş olan bir şeyler giyip salona girdik. Bir anda en az 200 kişi bizi seyretmeye başladı😳 Kamera geldi, ışıklar yandı.. Sanki gelin ve damat bizdik 😳 Ne yapacağımızı bilemeden insanlara bakıp onları taklit edelim dedik ama onlar da sadece bizi izliyorlardı..😅 Sahneye yakın bir alana kadınların oturması için koltuklar konulmuş erkekler içinse yuvarlak masalara içki servisi yapılıyordu. Etrafta da açık büfe çeşit çeşit yemek vardı. Çok geçmeden kalabalığın içinden bir genç gelip ingilizce konuşabildiğini söyleyerek gece boyunca bize eşlik edebileceğini söyledi. Sonrasında tüm yemekleri tadıp, nasıl yapıldıklarını ve yendiklerini öğrendik. Gelinin amcası bizi 1 dakika eli boş bırakmayıp hem garsonlar hem de davetlilerle tabak tabak yemek gönderdi. İkimize bir masa ayarlayıp birer bira verip gitti. Etrafta hiç alkol tüketen kadın olmadığı için ben de içmek istemedim. Ama sen zaten farklı ve yabancısın diyerek içmemi söylediler. Ben de peçeteye sarıp bir kaç yudum aldım. (Gazete olsa heralde ona sarardım, alışkanlık işte 😅) Gece boyunca tüm davetlilerle gelinden çok fotoğraf çekildim😐 Özellikle de erkekler sıradalardı 🙄 Devamı 1. yorumda 👉

Dünyanın bir yerlerinde saat 17.00 idi elbet 🤗 Nepal'deki son günümüzde alnımızdan terler damlaya damlaya motor sürerken öğle saatlerinde sınır kapısına varmayı başarmıştık. İster istemez karşı koyamadığımız bir gerginlik vardı içimizde. Acaba bir terslik çıkac mıydı? İlk olarak Nepal tarafında gümrük ofisinin önüne park ettik ve gümrük görevlisi teyze gülümseyerek "hoşgeldiniz" dedi 😁 Motorlarımızın karnelerini doldurtmamız 10 dakika sürmedi ve şaşkınlıkla ayrıldık binadan. Sonrasında bize tarif ettikleri ve bulmakta zorlandığımız göçmenlik ofisine gidip pasaportlarımıza ülkeden çıkış damgalarımızı aldık. Motosikletlerimizin yanına dönüp sürerek Nepal'den çıkıp Hindistan askeriyesi tarafından durdurulduk. Hem pasaport hem de tüm motosiklet evraklarımızın bilgilerini bir deftere yazıp bizi gümrüğe gönderdiler. Gümrükte bizi fotoğrafta gördüğünüz görevli karşıladı. Öncelikle sıcaktan baygınlık geçirmek üzere olduğumuzu fark edip soğuk su ikram etti sonra da işlemlerimizi yaparken sohbet muhabbetimize eşlik etsin diye sütlü, zencefilli çaylarımız ve bisküviler geldi 😅 Her şey yolunda ve gayet kolay gelişse de konuşmaktan işler çok yavaş ilerliyordu.. En son da Hindistan'a giriş damgalarımızı pasaportlarımıza alıp kimselerle tartışmaya, savaşmaya gerek kalmadan ülkeye girmiş bulunduk. Çok şaşkındık, hiç alışık olduğumuz bir durum değildi. Kimse rüşvet istememiş ve zorluk çıkartmamıştı. İsimlerimizi bile doğru yazmışlardı 😅 Şaşkın ve yeniden Hindistan'a girmiş olmanın motivasyonsuzluğuyla yolumuza devam ettik 😊

Açılın casuslar geliyor 😎 Mustang bölgesine gitmeden önce alınması gereken belgeler var. Bir takım formlar dolduruyorsunuz karşılığında size izin belgelerinizi veriyorlar. Bunun için kocaman bir ofis yapmışlar. Karşılığında da sizden kişi başı 40$ alıyorlar. Her yanda da çeşitli bilgilendirmeler var fakat gelin görün ki drone için hiç bir bilgilendirme yazısı yok. Biz de 4 kişi sürerken nehir geçişleri olsun, köprü geçişleri olsun dronelarla çekim yaptık. Çok geçmeden yol üzerindeki kontrol noktalarından birinde durdurulduk. Yol boyunca bu şekilde ilerlediğimiz için hiç bir şey anormal gelmemişti. Belgelerimizi kontrol eden asker çat pat ingilizcesiyle "drone mu uçurdunuz siz?" diye sordu, biz de söylediğini anlamamazlıktan geldik. Sonra nehir geçişinin orada 4 yabancı motorcunun drone uçurduğunu şikayet edenlerin olduğunu söyleyince artık inkar edecek bir şey kalmamıştı. Hiç konuşmadan 4 kişi birbirimizle bakışıp ne yapacağımıza çoktan karar vermiştik. Bizimki selfie drone olduğu için Owen'ınkinden çok daha küçüktü ve Fatih çekim yaparken aynı zamanda telefondaki aplikasyona kaydettiğinden karttaki orjinal görüntüler silinse bile düşük çözünürlüklüler bizde kalabilirdi. Fatih droneun ona ait olduğunu söyledi ve böylelikle çantalarımızın aranmasına gerek kalmadı. Askerlere bunun yasak veya kullanılamaz olduğuna dair hiç bir ibare olmadığını söyledik. O bölge civarında askeri üst varmış, sanırım problem buydu. Askere drone u alt tarafı 5 metre üstümüzden uçurduğumuzu ve sadece kendimizi çektiğimizi söyledik ve telefona indirdiğimiz videoları gösterdik. Silmemizi istedi ve sildik telefondan. Sonra dediki "o droneun içinde kartı var ben biliyorum 😎" İşte orada birlikten kuvvet doğdu..😅 Fatih droneu çıkartırken Owen el hızlılığıyla içinde daha önceden kopyalanmış videolar olan hafıza kartını Fatih'e verdi. Liam ortalıkta dolanırken ben de Fatih'e doğru yeltenen görevlinin önüne geçip konuşmaya başladım. "Biz bilmiyorduk, bilseydik çekmezdik zaten.." vs derken askerin dikkati dağıldı ve işlemimiz başarıyla tamamlandı. Devamı yorumlarda 👉

Malumunuz eve dönmemize epey az kaldı 😅 Hindistan, Nepal derken acaba tulumları yıkamaktansa yaksak mı diye düşünmüyor değiliz 😆 Herhalde Alaskaya gitmek için aldıkları tulumla 45 derecede inatla çıkartmadan motosiklet süren tek ikili de bizizdir, acayip mantıksız! Ama gönül bağı işte ne yaparsın 🙄 Tulumların dışını temizlemek sanırım en kolay kısmı, ya içleri 😲 Yanlış anlaşılmasın Fatih lavanta bense papatya gibi kokuyorum 😐🤣 Eve dönünce de temizlenmeleri için @riderscleaner ‘ın kapısına atıp kaçacağız. Artık maske mi takarlar ne yaparlar orası bizi ilgilendirmiyor, ülke kokusu sonuçta üstündekiler 😏😋

Email ile Takip Edebilirsiniz

E-mail adresinizi girip blog postlarını takip edebilirsiniz.

Diğer 152 takipçiye katılın

Arşiv

Kasım 2017 (1)
Ekim 2017 (4)
Eylül 2017 (1)
Ağustos 2017 (1)
Haziran 2017 (19)
Mayıs 2017 (6)
Nisan 2017 (14)
Mart 2017 (22)
Şubat 2017 (14)
Ocak 2017 (22)
Aralık 2016 (31)
Kasım 2016 (14)
Ekim 2016 (8)
Eylül 2016 (8)
Ağustos 2016 (15)
Temmuz 2016 (6)
Haziran 2016 (1)
Mayıs 2016 (5)
Nisan 2016 (6)

Follow ride2world on WordPress.com

Kim ne yazdı?

fatihaltunkaynak

Reklamlar

WordPress.com'da ücretsiz bir web sitesi ya da blog oluşturun. Tema: Automattic tarafından Canard.

Gizlilik ve Çerezler: Bu sitede çerez kullanılmaktadır. Bu web sitesini kullanmaya devam ederek bunların kullanımını kabul edersiniz.
Çerezlerin nasıl kontrol edileceği dahil, daha fazla bilgi edinmek için buraya bakın: Çerez Politikası

%d blogcu bunu beğendi:

Brezilya – Şili – Arjantin – Uruguay – Bolivya

Share this:

Bunu beğen: